Vâkı'a Suresi

VÂKIA (büyük olay) vuku bulduğu zaman!.. (Va’ad edilen büyük devrim ve değişimle, dünya ve insanlık tarihinin en önemli olayı ve daha sonra kıyamet sabahı koptuğu an; kâfirlerin, zalimlerin ve işbirlikçi hainlerin durumu nasıl olacaktır?)

(Artık) Onun vukuunu (zulüm ve küfür saltanatının çöküş olayını ve kâfirlerin dünyasının yıkılışını) hiç kimse yalanlayamayacaktır.

O (olay ve onun takdir edicisi Allah (CC) zalimleri, kâfirleri ve hainleri) aşağılatıcı; (mü’minleri, mücahitleri ve mazlumları ise) yüceltici ve onurlandırıcıdır. (O gün, münafıklar ve azgınlar yenilgiye uğramış, mücahit ve müttaki kullar ise zafere ulaşmış olacaklardır.)

Yer, şiddetli bir sarsıntıyla sarsıldığı vakit…

Ve dağlar darmadağın olup ufalandığı vakit…

Derken toz duman halinde savrulup dağıldığı vakit…

(Ey insanlar!) Ve sizler de üç sınıf olup (birbirinizden ayrıldığınız vakit!..)

İşte o (vakit) "Ashab-ı Meymene" (İlahi ikrama uğrayacaklardır, ki;) ne (kutludur o) "Ashab-ı Meymene!" (Meymenetli, marifet ehli ve mesuliyet sahibi mü’minler ne kadar şerefli ve şanslıdır.)

"Ashab-ı Meş'eme" (ise; onlar) ne (mutsuz ve uğursuz takımıdır). O, "Ashab-ı Meş'eme" (ki imansız, ahlâksız ve vicdansız insanlardır).

(En seçkin üçüncü sınıf olarak; iman, ibadet ve cihad hususunda, hem kendi nefisleriyle, hem küfür ve kötülük sistemleriyle mücadele edip hayırda yarış eden ve böylece) İleri geçenler(e gelince), onlar (hâkimiyet döneminde ve ahirette de) öne geçecek (ve şereflendirilecek bahtiyarlardır).

İşte bunlar, (Rabbine ve müjdeli va’adine) yakınlaştırılmış (mukarreb) olanlardır.

(Bunlar) Nimetlerle-donatılmış cennetler içinde (ağırlanacaklardır).

(Bu ileri geçen öncülerin) Birçoğu (Hakk Dine ve hizmete herkesten evvel giren ve sonuna kadar sadakatle direnen ilklerden-)öncekilerden;

Birazı da (bu haklı ve hayırlı harekete geç katılsa da, büyük fedakârlık ve yararlılık gösteren) sonrakilerden (oluşacaktır). [Not: Bu ayetlerde geçen “Evvelin=öncekiler”; Hz. Adem’den beri geçen ümmetlerin mü’minlerine, Hz. Peygamber Efendimizin mübarek Sahabesine, onların tâbisi ve takipçileri olan cihad ve fütuhat ehline, “Ahirin=sonrakiler” ise Ahir zamandaki az sayıdaki müstakim ve mücahit mü’minlere işaret olabilir.]

(Hakka ve hayra öncülük eden cihad ve sebat ehli seçkin mü’minler) 'Özenle işlenmiş mücevher' tahtlar (ve mükemmel koltuklar) üzerindedirler (artık çok mutlu ve onurludurlar).

Karşılıklı (koltuklara) yaslanmışlardır (hürmet ve muhabbetle sohbete dalmışlardır).

(Cennette onların) Çevrelerinde ölümsüzlüğe ulaştırılmış (hiç yorulup yaşlanmayan hizmetçi) gençler dönüp dolaşır;

(Kendilerine) Kaynağından (doldurulmuş) testiler, ibrikler ve kadehler (uzatılır).

Bundan ne başlarını bir ağrı tutar, ne de kendilerinden geçip akılları çelinip bulanır. (İçtikçe huzur ve mutlulukları artacaktır.)

Arzulayıp-seçecekleri meyveler(den),

Canlarının çektiği (iştah verici ve lezzetli) kuş et(ler)inden.

Ve iri gözlü huriler(den),

(Ki) Sanki saklı inciler gibi (cazip ve tertemiz)dirler;

(Mü’minlere dünyada) Yaptıklarına bir karşılık olmak üzere (onlara sunulacaktır);

(Cennet yurdunda) Orada, ne 'saçma ve boş bir söz' duyacaklar, ne günaha sokacak (ve huzur bozacak davranışlar olacak)tır.

Ancak sadece bir söz: "Selam, selam!" (diye dua ve hoşnutluk sesleri duyulacak)tır.

(İşte bu) "Ashab-ı Yemin!" (imani istikamet ve fazilet sahipleri); ne (kutludur o) "Ashab-ı Yemin!" (Ki, Allah’a verdikleri iman ve itaat sözünde, cihad ve sadakat ahdinde vefa gösterenler ne kadar bahtlıdır.)

(Onlar için cennette) Yüklü dalları bükülmüş kiraz (ağaçları),

Üst üste dizili meyveleri sarkmış muz ağaçları,

Yayılıp-uzanmış gölgeler (köşkler ve yeşillikler ortamı),

Durmaksızın akan ve çağlayan su(lar);

Ve (daha) birçok (cinste ve tarifsiz lezzetlerde) meyveler arasında,

(Ki asla) Kesilip-eksilmeyen ve (hiçbiri) yasaklanmayan (meyveler, muştular).

Yükseklere-kurulmuş döşekler (sedirler, yataklar).

Gerçek şu ki, Biz onları, (mü’min erkek ve kadınları ahirette) yeni bir yaratma ile (cennete layık özellik ve güzellikte) tekrar inşa edip yarattık. (Onları, gençliği ve çekiciliği pörsümeyen kimseler yaptık.)

Onları sürekli bâkireler (ve hep taze gelinler) kıldık.

Öyle ki eşlerine (muhabbet ve ülfetle) tutkun, hep (aynı) yaşıt (mutlu çiftler yaptık).

(Bunların hepsi) "Ashab-ı Yemin" olanlar için (hazırlanmıştır ki).

(Bunların) Birçoğu geçmiş (ümmet)lerden,

Birçoğu da sonrakilerden (ahir zaman ümmetinden olacaktır). [Not: Bu ayetlerde ise, Hz. Adem’den, Hz. Muhammed Aleyhisselam’a kadar gelip geçmiş bütün nebilerin mü’min ümmetlerinin evvelkileri ve sonrakileri kastedilmiş olabilir.]

"Ashab-ı Şimal"(e gelince), ne (mutsuzdur o) "Ashab-ı Şimal!" (O küfür ve kötülük ehli ne acı ve alçaltıcı bir ortamdadır.)

(Cehennemde) Hücrelere işleyen kavurucu alevler (arasına), kaynar irinli ve zehirli sıvılara (atılacaklardır.)

Ve kapkara dumandan, karanlık bir gölge içinde (kıvranıp duracaklardır).

Ki o, (cehennem) ne serindir, ne de ferahlatıcıdır. (İkram edilip rahatlatıcı hiçbir şey bulunmayacaktır.)

Çünkü onlar, bundan önce (dünyada) varlık içinde şımarmış ve azıtmış olanlardı. (Haksızlığa ve hayâsızlığa dalmışlardı.)

Onlar, en büyük günah (inkâr ve münafıklık) üzerinde ısrarlı davrananlardı.

Ve: (Hadi canım) "Biz öldüğümüz, toprak ve kemik olduğumuzda mı, gerçekten biz mi (yeniden) diriltilecekmişiz?" diye (gururlanıp dolaşırlardı).

(Üstelik) "Önceden gelip-geçmiş atalarımız da mı (diriltilip hesaba çekilecekmiş?" diye Kur’an’ın çağrısını alay konusu yaparlardı).

(Ey Resulüm, onlara) De ki: "Şüphesiz, öncekiler de ve sonrakiler de (geçmişteki ve gelecekteki herkes mahşere kalkacaktır)."

"Bilinen (ve belirlenen) bir günün buluşma vaktinde mutlaka toplanacaklardır."

Sonra muhakkak siz, ey (Hakk’tan) sapıtmış olarak (Kur’an’ın hükümlerini ve haberlerini) yalanlayıcılar! (Unutmayınız…)

Şüphesiz (zehirli) zakkum olan bir ağaçtan (zorla) yiyecek (ve Allah’ın kahrına uğrayacak)sınız.

Böylece karınları(nızı) ondan dolduracak (ve kan kusacak)sınız.

Onun üzerine de (serinlemek ve acınızı dindirmek umuduyla) alabildiğine kaynar sudan içecek (ve içtikçe daha da perişan olacak)sınız.

Üstelik 'içtikçe susayan hasta develerin' içişi gibi içmeye (mecbur kalacak)sınız.

İşte bu, onların din (hesap ve ceza) günündeki (azap) sofrasıdır.

(Oysa) Sizleri Biz (hiç yoktan) yarattık, yine de (Allah’ı ve Kur’an’ı) tasdik etmeyecek (aklınızı ve vicdanınızı kullanmayacak) mısınız?

Şimdi (rahimlere) dökmekte olduğunuz meniyi gördünüz mü? (İçeriğinden haberiniz var mı?)

Onu sizler mi yaratıyorsunuz, yoksa yaratıcı Biz miyiz? (Hâlâ anlamayacak mısınız?)

Sizin aranızda ölümü takdir eden Biziz ve Bizim önümüze geçilecek (ve hiçbir güç takdirimizi değiştirecek) değildir;

(İnkâr ve isyana devam ederseniz, hepinizi helak edip yerinize) Benzerlerinizi (başka insan nesillerini) getirip değiştirme(miz) ve sizi, şimdi bilemeyeceğiniz bir şekilde (ahirette yeniden) inşa etme(miz) konusunda da (böyledir).

Andolsun, ilk inşanızı (yaratılışınızı ve ana rahminden dünyaya doğmanızı görüp) bildiniz; o halde (bundan) öğüt alıp-düşünmeniz gerekmez mi? (Ki aynen ve yeniden diriltilip hesaba çekileceksiniz.)

Şimdi (toprağa) ekmekte olduğunuz (tohum)u gördünüz (ve harika içeriğini bildiniz) mi? (Kanaatinizi söyleyin.)

Onu (topraktan) sizler mi yeşertip bitiriyorsunuz, yoksa bitirip yetiştiren Biz miyiz?

Eğer dilemiş olsaydık, gerçekten onu (kurumuş) bir ot kırıntısı kılardık; böylelikle şaşar-kalırdınız.

(Sonra da şöyle sızlanırdınız:) "Doğrusu biz, (tohum, tarla ve fidan masrafıyla) ağır bir borç altına girip-zorlandık (sermayemizi ve emeğimizi boşa harcadık)."

"Belki de, biz büsbütün mahrum bırakıldık" (diye yakınıp duracaktınız).

Şimdi siz, içmekte olduğunuz suyu gördünüz (ve üzerinde dikkatle düşündünüz) mü? (Söyleyiniz.)

Onu (kar ve yağmuru); sizler mi buluttan indiriyorsunuz, yoksa indiren Biz miyiz?

Eğer dilemiş olsaydık onu tuzlu kılardık; (deniz suyu gibi asla içemezdiniz, hâlâ) şükretmeniz gerekmez mi?

Şimdi yakmakta olduğunuz (ve enerjiye kavuştuğunuz) ateşi gördünüz mü? (Söyleyiniz.)

Onun ağacını (ve yakıtını) sizler mi inşa edip (yaptınız), yoksa onu ortaya çıkarıp (yaratan) Biz miyiz?

Biz onu (bitkileri, meyvelerini, kerestesini ve ateşini) hem bir öğüt ve hatırlatma (konusu), hem ihtiyacı olanlara bir meta kıldık. (Hâlâ imana gelmez misiniz?)

(Ey Resulüm!) Şu halde azamet (sonsuz kudret ve büyüklük) sahibi Rabbini (en yüce) ismiyle tesbih et (ve O’na ibadete yönel ki, bu kulluğun gereği ve Allah’la manevi münasebet vesilesidir).

Artık yemin olsun, (vahyin yer ettiği gönüllere ve) yıldızların (mevki) yerlerine! (Belki de o yıldız eriyip tükenmiştir, şimdi görülen onun milyonlarca yıl sonra bize yeni ulaşan eski halidir.)

Şüphesiz bu, eğer bilirseniz gerçekten büyük bir yemindir.

Elbette ve kesinlikle bu (Kitap; gerçekleri ve görevlerinizi bildiren, değerli ve dengeli) bir Kur’an-ı Kerim'dir.

Saklanmış-korunmuş bir Kitap'ta (Levh-i Mahfuz’da da aynen yazılı ve kayıtlı bir hakikattir).

Ki Ona (Kur’an’a) temizlenip arınmış olanlardan başkası temas kuramaz. (Gusülsüz ve abdestsiz dokunamaz.) [Bu ayetle; maddi ve manevi kirlerden, şehvani ve şeytani fikirlerden kurtulamayanların, Onun hakikatine ulaşamayacağı ve Kur’an’ın mesajını kavrayamayacağı da ikaz edilmektedir.]

(Bu Sana) Âlemlerin Rabbinden indirilmedir.

Şimdi siz bu (Hakk) sözü (Kur’an’ın hükmünü) mü, hor görüp-küçümsüyorsunuz?

Ve (manevi) rızkınızı (Kur'an'dan yararlanma nimetini ve fırsatını bırakıp, bütün nasibinizi sadece Onu anlamadan okumak ve hükümlerini) yalan saymaktan ibaret mi kılıyorsunuz?

Hele (Azrail ruhunuzu alırken) can boğaza gelip dayandığında (ne yapacaksınız?)

Ki o sırada siz (sadece ve çaresizce) bakıp-duracaksınız.

(Her anında ve o sırada) Biz ona (her insana) sizden daha yakınız; ancak görmezsiniz (ve farkında olmazsınız).

Mademki sizler, eğer (hesaba çekilmeyecek ve) ceza görmeyecek iseniz, (o halde;)

Şayet doğru söylüyorsanız onu, (çıkmakta olan canı) geri çevirsenize (ve sevdiklerinizin ölmesini engellesenize!..)

Amma, eğer o (ölecek kişi; hidayete eriştirilip Rabbine) yakın kılınan (mukarreb olan)lardan ise,

Bu durumda, ferahlık, reyhan (sonsuz ve kusursuz güzellikler) ve Naim cennetleri onlarındır.

Ve böylece şayet "Ashab-ı Yemin"den olmuş ise, (onlar bahtiyarlardır.)

Artık, "Ashab-ı Yemin"den (mutlu ve kutlu kesimden) selam (ve saygılar) Sana. (Ey Nebim, ki onlarla sevinip ferahlanırsın.)

Ve eğer o, (Kur’an’ın hüküm ve haberlerini gereksiz ve geçersiz sayıp) yalanlayan sapkınlardan olmuş ise, (işte asıl bedbaht onlardır.)

Artık (onun için) alabildiğine kaynar pis sudan (kahredici yiyecek ve içecek) sofraları vardır.

Ve çılgınca yanan ateşe her atılışında (yanıp kavrulacaklardır.)

Muhakkak bu, kesinliğinden şüphe edilmeyen bir gerçektir. (Hakke’l-yakin bir hakikattır, mutlak adaletin yerini bulacağı ahiret kaçınılmazdır.)

(Ey Resulüm, Sen ve ümmetin) Öyleyse İzzet ve Azamet sahibi Rabbini (her mübarek ve münezzeh) ismiyle tesbih edip (anın ve bütün ciddiyet ve gayretinizle ahirete hazırlanın)!